بررسی سیر بالینی و نتایج روش‌های مختلف درمانی ندول‌های داغ

ندول‌های داغ حدود 5% ندول‌های تیروئید را تشکیل می‌دهند. در زمینه شیوع این ندول‌ها، احتمال بروز هیپرتیروئیدی و نتایج رویکردهای مختلف درمانی، آمارهای منتشر شده متفاوت است. هدف از این مطالعه بررسی سیر بالینی ندول‌های داغ و نیز نتایج به دست آمده از روش‌های متداول درمانی در دهه 76-1366 بود. مواد و روش‌ها: طی سال‌های 76-1366، 302 بیمار که تشخیص ندول داغ تیروئید در آنان با انجام اسکن رادیوایزوتوپ، معاینه بالینی و آزمون‌های تیروئید به اثبات رسیده بود بررسی و 132 بیمارکه حداقل به مدت یکسال پیگیری شده بودند، مطالعه شدند. بیماران در 2 گروه هیپرتیروئیدی و یوتیروئید قرار داشتند و بیمارانی که حداقل به مدت یکسال پیگیری منظم داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته‌ها: مدت پیگیری بیماران (5/3±9/4) 10-1 سال بود و بیماران در محدوده سنی 76-15 سال قرار داشتند. 115 بیمار زن و 17 بیمار مرد و نسبت بیماران زن به مرد 1/7 بود. 66 بیمار (50%) در اولین مراجعه هیپرتیروئید بودند و 18 نفر حین پیگیری دچار هیپرتیروئیدی شدند (در مجموع 84 نفر). 67 بیمار تحت درمان با ید رادیواکتیو قرار گرفتند. ید 131 دریافتی 8-25 میلی‌کوری و متوسط سن بیماران 13±5/47 بود. 73% بیماران یوتیروئید بودند، 5/10% هیپرتیروئیدی تحت بالینی و 16%هیپوتیروئیدی داشتند. در پایان مطالعه ندول در 21% بیماران از بین رفت. 23 بیمار با سن متوسط 7±4/26 سال تحت عمل جراحی قرار گرفتند. در 17 مورد لوبکتومی و در6 مورد تیروئیدکتومی ساب‌توتال انجام شد. در این بیماران عود هیپرتیروئیدی آشکار مشاهده نشد ولی هیپرتیروئیدی تحت بالینی در 22% بیماران باقی ماند. هیپوتیروئیدی بالینی در یک بیمار و هیپوتیروئیدی تحت بالینی نیز در یک بیمار طی 2 ماه پس از جراحی بروز کرد (6/8%). از 66 بیماری که در اولین مراجعه یوتیروئید بودند، در 18 بیمار هیپرتیروئیدی ایجاد شد. 16 بیمار دیگر نیز به علت بزرگ بودن ندول جراحی شدند. 32 بیمارکه یوتیروئید باقی ماندند در پیگیری بدون درمان در 25 بیمار اندازه ندول تغییر نیافت، در 6 بیمار اندازه ندول افزایش داشت و در یک بیمار ندول از بین رفت. 10 بیمار هیپرتیروئید در گروه درمان طبی با داروهای آنتی‌تیروئید قرار گرفتند. این بیماران حاضر به دریافت ید رادیواکتیو یا انجام جراحی نشدند. نتیجه‌گیری: درمان با ید رادیواکتیو و جراحی موفقیت‌آمیز بود. میزان بروز کم‌کاری تیروئید در پی تجویز ید رایواکتیو افزایش قابل ملاحظه‌ای نسبت به بیمارانی داشت که جراحی شدند. در پی تجویز ید رادیو اکتیو با وجود اینکه در بیش از نیمی از بیماران اندازه ندول کاهش می‌‌یابد، اکثراً ندول باقی می‌ماند.